Yaz bitti..Sıcak ve güneşli günler artık hatıralarda..Havalar soğumaya, yağmurlar kendisini göstermeye başladı.. Mehtaplı geceleri özleyeceğiz .. Yani zor günler kapıda..
Ve 6 maçta 6 galibiyet alan, 13 maçta 41 gol atan  G.Saray da bu geceyle birlikte yeni bir dönemece giriyor. Önce geçen yıl iki kez yenildiği, bu yılın lig üçüncüsü Eskişehir'i geçeceksin. Arkasından Sturm Graz, sonra A.Gücü deplasmanı, evinde Trabzon ve Kadıköy'de ezeli rakiple büyük savaş..Gerçekten G.Saray'da zor günler başladı bile..Ve en önemlisi bu geceyi kazasız belasız geçmek şart..
Bunu çok iyi bilen ve her maçın önemli olduğunu sık sık futbolcularına anlatan Rijkard da dün gece elindeki en iyi kadroyu sahaya sürdü. Hafta içinde Eskişehir'in sert ve tehlikeli bir ekip olduğunu anlatan Hollandalı hoca, takımına dikkatli olmalarını adeta emretmişti..
Ne varki evdeki hesep çarşıya uymadı. İlk yarıda her istediğini ortaya koyan Cim bom, ikinci yarıda sanki büyülenmiş gibi ne yaptığını bilmez bir vaziyette bilinçsiz ataklarla sanki zaman çaldı. Rijkaard sakatlıklardan olacak defans kurgusunu çok değişik oyunculardan meydana getirmiş, üstelikte herkes başka başka yerlerde oynuyordu. İşte Galatasaray'ın hendikapı da kenarlarda oynayan Sabri ile Uğur'du. Özellikle Uğur, sağ ayakla sol tarafta oynayınca her topu ikilemek zorunda kaldı. Meşin yuvarlağı sağ ayağına geçirinceye kadar rakibinin baskısıyla karşılaştı. Önünde oynayan Kewell'de gününde olmayınca G.Saray'ın sol tarafı dumura uğradı.
Orta sahada Mehmet Topal hala topal! Sakatlıktan sonra bir türlü düzelemedi. Çok çayıştı ancak olumlu hareketler yapamadı. Oyuna sonradan giren Baros, Galatasaray'ın ataklarına çare olamadı. Ayakta kalan bir tek Arda ve kaleci Franco'ydu. Ancak ikisinin çabası galibiyete yetmedi.
Sonuç olarak Galatasaray ilk punlarını yine kendi sahası ve seyircisi önünde vermenin üzüntüsünü yaşadı.