Yaşamak istediğimdir Her Yaz

Böylesi bir yaz vız gelir bana vız

Çekip gider yanımdan ve yâdımdan

Yedi yabancı misali.

Bronz tenler ki

Yaz ordusunun üniforması

Deniz, güneş, kum işte o kadar

Böylesi yaz bana boşuna avaz gelir...

Yazın bana çok gelmesi için ağır şartlarım vardır

Bir kucak yaban tezeği toplanmış olmalı kırlardan

Bir ocak kurulmalı deli düz ortasına ya da bir tepe dibine

Sonra yeni sökülmüş birkaç kilo kadar kartol (patates yani)

Ve birkaç lazut, bildiğin mısır

Bunlar bu ocağın közünde közleme olacaklar

Bu ocağın közünde bir güğüm de çay demlenecek

Şimdi tamamdır işte!

Yaz gözüme girmiştir artık

Bu sahneler bağımlılık yaratan dilek

Özümle özdeş bir özlemlilikle

Yaşamak istediğimdir her yaz.

Tatlarım, tatlı muratlarım bizim oralarda

Çocukluktan, gençlikten utkusal aparımlarım

Nicedir ki yaşamamışım dostlar bu “utkusal aparımlar” ı... Özler dururum; tezek közünde lazut ve kartol közlemesini...

Öyle işte... Size garip gelse de...

Heybemin gözünde tutkular

Rahmetli Şemsi Belli’den dinlemiştim. Memleketi Arapkir’e gider bir yaz, bir komşu köye de uğrar. Bir dostunun bahçesinde dinlenirken, uyuyakalır. Uyandığında iki çocuk ve ellerinde iki söğüt dalı görür baş ucunda. Şaşırır, “Ne yapıyorsunuz?” der çocuklara. Cevap, benim ve benim gibi düşünenlerin özlediğidir: “Babamız dedi ki sinekler rahatsız ediyor o emminizi, konuktur o, uyanana dek kovun sinekleri.”

Şemsi Belli, özlem ve tutku dolu heybesi ile dolaşırdı her yaz o toprakları. Hadi açalım o heybeyi bakalım neler var. Şiirli yolculuklar olsun:

Sana alafranga şiirler değil

Sana türküler yazmalıyım

Mendil mendil

Nakış nakış deyişler söylemeliydim sana

Dağların doruğunda

Nevruzdan Karçiçeğinden söz açmalıydım

Heybemin bir gözünde tutkularım

Bir gözünde sen varsın

Tezek yaparsın doğan güne karşı her sabah

Kilim dokursun ağlarsın

Sana sevgiden çok önce