Psikologlara bu durumda belli roller düşmektedir. Bu rollerden biri evlilik ilişkisindeki sorunların bir psikologa danışarak çözülebileceğini topluma anlatmak. Bir başka anlatılması gereken şeyde bağımlılık kalsın ama şiddet olmasın yaklaşımının mümkün olmayacağını topluma anlatılması. Sosyal güvencesi olmayan eşler ve onların çocuklarıyla ilgili devletin koruma sistemlerinin her noktadan ulaşılabilir hale getirilmesi için toplumu bilgilendirmek konusunda adımlar atılmalıdır. Koruma evlerinin sayısının fazla olması yada yeterli olması sorunun biteceği anlamına gelmez. Koruma evlerinin çalışma işleyişi de çok önemlidir. Koruma evlerinde amaç kadınların kendi ayakları üzerinde durabilmelerini sağlayabilmek için öncelikle kaybetmiş oldukları kendine güvenlerini sağlamaya yönelik çalışmalar yapmaktır. Çoğunlukla bu kurumlarda kalan eş ve çocuklar bir süre sonra dayakçı eşe yeniden teslim edilmektedirler. Böyle bir durumun olmaması için kadının yapabileceği ne tür iş olduğu konusunda çalışmalar yapılmalıdır. sikolojik değerlendirme sonucunda dayakçı eş dayak olmadan da sorunları çözmeyi ya öğrenecektir yada psikolojik olarak rahatsızlanmışsa tedavisi yapılacağı için bu sürecin onunda ne eşine ve çocuklarına neden ailenin diğer bireylerine zarar veremeyecektir. Özellikle psikolojik rahatsızlıklarda kişi kendisinin rahatsızlandığını ve bununda tedavi sonucu ortadan kalkabilecek bir rahatsızlık olduğunu bilemez yada bu durum onu ürkütüp korkuttuğu için tedaviyi geciktirir. Böylece de şiddete veya ölüme kadar varabilecek tatsız bir sürecin içine hızla girilmiş olur. Hakimler eşinin şiddeti dolayısıyla kendisine başvurmuş olan kişinin eşinden psikolojik değerlendirme raporu istenirse eğer ve bu raporun zorunlu tutulması yasalaşırsa şiddetinde ortadan kalkacağı , evliliklerin daha uygun sağlıklı bir platforma oturacağı düşünülmektedir.