1853 yazında, New York’taki Moon Lake Lodge’da şef George Crum, bir müşterinin “patatesler çok kalın” şikayetiyle karşılaştı. Afro-Amerikan ve Huron Kızılderili kökenli Crum, patatesleri olabildiğince ince dilimleyip yağda kızarttı ve tuzladı. Alaycı bir şekilde hazırladığı bu lezzet, beklenmedik şekilde müşterinin favorisi oldu.
“Saratoga Cipsleri” kısa sürede restoranın yıldızı haline geldi. Crum, 1860’ta kendi restoranı Crumbs House’u açtı; her masaya cips sepeti koydu. Ancak patenti almaması, buluşunun tam anlamıyla ona mal olmasını engelledi. Cipsin popülaritesi hızla yayıldı. 1800’lerin sonlarında girişimci William Tappenden, evinde başladığı cips üretimini küçük bir fabrikaya taşıdı.
Cipsler, marketlerde fıçılarda satılmaya başlandı. 1926’da Laura Scudder’in yağlı kağıt torbalara cips koyma fikri, modern cips poşetini doğurdu. 1932’de Herman Lay, Lay’s markasını kurarak cipsi ABD genelinde popülerleştirdi. Bugün Lay’s, PepsiCo’nun bir parçası olarak dünya çapında tanınıyor.
Cips, sadece bir atıştırmalık değil, kültürel bir fenomen. Türkiye’de de her eve giren cips, farklı tatlarla sofraları süslüyor. Crum’un tesadüfi icadı, milyar dolarlık bir endüstri yarattı. Ne var ki, patent eksikliği nedeniyle Crum bu servetten pay alamadı. Yine de adı, cipsin tarihine altın harflerle yazıldı.
