Kestikleri Müslüman kafası ile top oynayan IŞİD katilleri ile ABD, Irak’ı işgal ettiğinden beri önce ileri gelenlerini son aylarda da tuttuğunu katlederek Musul, Kerkük ve Telafer’e el koymayı adım adım gerçekleştiren Barzani arasında sıkışan Türkmenler, Türk devlet ve hükümetine de Türk halkına da büyük küçük cümle muhalefete de çok kırgın.
Türkmenlerden başka herkesin sahibi var. İran bile devreye girmiş, Barzani’ye, “IŞİD’le mücadelede bizimle birlikte ol, Kerkük’ün sizin olması için bütün desteği verelim” diyor, yani kadim Türkmen toprağı ve üzerinde yaşayanlar üstünden İran bile “kendine yontuyor” da Türkiye’dekilerin gündeminde kuru laf kalabalığından ve yerinden yurdundan edilenlere çadır ve gıda göndermenin dışında yaptıkları hiçbir şey yok! Oysa Türkmen akıncılar can, mal ve namusları ile vatanlarını korumak için silahlandı. Gelin görün ki, namluya sürecek mermileri yok. PKK’sından IŞİD’ine, Barzani’sinden Baas’ına kadar bölgede herkesin her türlü silah ve cephanesi mebzul miktarda var da, Türkmenlerde niye yok? Türkiye’yi yönetenler sağa sola silah gönderirken, Suriye’deki muhalifleri TIR’lar dolusu silaha boğarken ve Türkiye üzerinden Suriye’ye bin TIR’dan fazla silah geçmişken, Türkmenler niye atacak kurşun bulamıyor? Barzani’ye bu kadar mı teslim oldunuz, bu kadar mı Türk ve Türkmen deyince tüyleriniz diken diken oluyor? PKK’ya duyduğunuz merhametin yüzde birini Türkmen akıncılarına, Öcalan’a beslediğiniz muhabbetin binde birini Türkmen liderlerine besleseniz, böyle mi olurdu? 
Bir de haber yaparken Türkmenlerin bir kısmının Şii olduğu özellikle vurgulanıyor, Türkmenler Beşşar Esad ve İran’dakilerle aynı çizgiye konularak Türkiye ile mesafe algısı oluşturulmaya çalışılıyor. Yani mezhep siyaseti burada da almış başını gitmiş. Öyle olsalar, Şii olsalar ne olur? Kaldı ki, Türkmen’in Şiisi tam İran’ın Şiisi gibi asla değildir. Ne demek istediğimi bir örnekle anlatalım. İran, Şiiliği her an devre dışı bırakıp bambaşka cephede yer alabilir. Meselâ Ermenistan ile savaşta ve halen de İran halkının çoğu Şii olmasına rağmen Azerbaycan Türkünü değil Ermenistan’ı destekler. Türkmenler ise birbirleri ile Şiisi-Sünnisi ile ölümüne kardeştir ve onlar o meselede de Azerbaycan’ın yanında yer almışlardır. Velhasıl Türkmenler kelimenin tam anlamıyla bir “Evlad-ı Resûl” dür...
Bizim hem Müslüman, hem insan hem Türk olarak, “İnsanlığın vicdanına sesleniyorum” diyen Türkmen liderlere kulak vermek gibi bir mecburiyetimiz varken bu suskunluğumuz, bu nemelazımcılığımız utanç verici olmanın ötesine geçmiştir. Hadi iktidar öyle, muhalefet nutuk atmanın ötesinde bir şeyler yapamaz mı? En azından Başbakan’la, Cumhurbaşkanı ile görüşüp, “Siz ne yapıyorsunuz!” diye sigaya çekemez mi? Sigaya çekip aldığı tepkiyi milletle paylaşamaz mı? Ankara’daki elçilik görevlilerini çağırıp “Kerkük’ü, Musul’u, Telafer’i Balkanlaştırmayın. Sırplara göz kapadığınız gibi mi yapıyorsunuz?” deseler bir faydası olmaz mı?