Hamur ilçesine bağlı Gültepe köyünün yüksek rakımlı Yoğurtçu mezrası, kışın gelmesiyle adeta hayalet köye dönüyor. Çoğu aile il merkezine göç ederken, geride yalnızca birkaç hane kalıyor.
İstanbul doğumlu 25 yaşındaki sınıf öğretmeni Sedanur Açış, üç yıl önce atandığı ilk görev yerinde, kar kalınlığı bazen bir metreyi aşsa da asla pes etmedi. Şu anda okulda yalnızca bir öğrenci var: “İlk göz ağrım” dediği 9 yaşındaki Nevin Küsmü. Her sabah el ele, karlı yolda sohbet ederek okula yürüyorlar.
Aynı zamanda sınıf arkadaşı olan Nevin ile Türkçe, İngilizce, matematik ve resim derslerini renkli materyallerle işliyor, birlikte kitap okuyor, spor yapıyor, oyun oynuyorlar. Gün hem verimli hem de sevgi dolu geçiyor.
“ABLA-KARDEŞ GİBİYİZ”
Sedanur Öğretmen, mesleğini tutkuyla yaptığını vurguluyor:
“Üç yıl önce 6 öğrenciyle başlamıştık, şimdi tek öğrencimiz kaldı. Bir kişi bile olsa eğitimden vazgeçmiyoruz. Aramızda çok güçlü bir duygusal bağ oluştu. Öğretmen-öğrenci ilişkisinden çok abla-kardeş gibiyiz. Nevin birinci sınıftayken de onun öğretmeniydim. Üçüncü sınıfa geldi, hâlâ sıcak bir ortamda, baş başa eğitim veriyoruz.”
“YOLLAR KAPANIR, KAR KALINLIĞI ARTAR AMA BİZ BİR ÖĞRENCİMİZ İÇİN OKULA GELİRİZ”
İstanbul’dan geldiğinde kış şartlarının kendisini çok zorladığını anlatan genç öğretmen sözlerini şöyle sürdürüyor:
“İlk başlarda adaptasyon zordu ama artık buranın kışı da bizim kışımız oldu. Hava ne kadar kötü olursa olsun, yollar kapanırsa kapansın, bir öğrencimiz için okula geliyoruz. Çünkü eğitime verdiğimiz değer her şeyin üstünde.”
“BİR ARKADAŞIM VAR, O DA BENİM ÖĞRETMENİM”
9 yaşındaki Nevin Küsmü ise öğretmenine olan sevgisini şu cümlelerle anlatıyor:
“Benim bir arkadaşım var, o da benim öğretmenim. Öğretmenim çok iyi bir insan. Dışarıda voleybol oynuyoruz, kitap okuyoruz, İngilizce kelime oyunu oynuyoruz. Çok mutluyum ve öğretmenimi çok seviyorum. Öğretmenim benim için abla ve kardeş gibidir.
2 derslikli tek öğrencili okul! Öğretmeni her gün evinden alıp getiriyorGündem
Tek kişilik kar mağarası. Bilmeyen kışın dağa gitmesinYaşamÖğretmenler Günü için ona şiir hazırladım. Hafta sonu olunca gidip hediye alacağım. Büyüyünce öğretmenim gibi öğretmen olmak istiyorum. Tatillerde öğretmenimi çok özlüyorum. Bana okuma yazmayı o öğretti.”
Karlar altında, bir mezrada, sadece iki kişi… Ama o iki kişi koskoca bir sevgi ve umut hikâyesi yazıyor.
