Milad, Köy Enstitülerinin kapatılmasıdır. Köy Enstitüleri, Türkiye’nin insan gücünü ve karakterini inşa eden fabrikalardı. Burada yetişen bireyler, yalnızca akademik bilgi edinmekle kalmaz; aynı zamanda toplumsal sorumluluk, üretkenlik ve karakter kazanırlardı. Bu kurumlar, ülkenin geleceğini taşıyan lokomotif insanları yetiştiriyordu.
Ancak kapatılmalarıyla birlikte, toplumun niteliği köklü bir şekilde değişti. Artık maharetsiz ve liyakatsiz bir insan kitlesi, lokomotif değil, vagon konumuna düştü. Nereye götürürlerse, oraya sürüklenecek hâle geldi. Bu değişim, yalnızca bireylerin yaşamını değil, Türkiye’nin kendi rotasını belirleme kapasitesini de doğrudan etkiledi.
Bugün, bırakın Cumhurbaşkanını ya da Başbakanını değerlendirmeyi, Milli Eğitim ve icraatlarına bakmak yeterlidir. Eğitim politikaları, bireylerin karakterini ve yetkinliğini belirler; liyakatsiz ve pasif bir kitlenin yetiştiği bir sistem, bağımsız ve sorgulayan bireyler yaratamaz.
Köy Enstitülerinin kapanmasıyla başlayan süreç, toplumsal hafızada derin bir boşluk bırakmıştır. Bu boşluk, bugün bile Türkiye’nin kendi potansiyelini gerçekleştirmesinin önünde büyük bir engel olarak durmaktadır.
SONUÇ VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ
Bu boşluğu doldurmak ve Türkiye’yi yeniden bağımsız, üretken ve sorumluluk sahibi bireyler yetiştiren bir toplum hâline getirmek için şu adımlar önemlidir:
1. Karakter ve sorumluluk odaklı eğitim programları geliştirilmelidir
2. Yerel ve uygulamalı eğitim modelleri yeniden yaygınlaştırılmalıdır.
3. İnsan kaynağı, bilgi + karakter bütünlüğünde yetiştirilmelidir
4. Toplumsal hafızayı güçlendirmek için Köy Enstitüleri mirasını hatırlatan projeler hayata geçirilmelidir.
5. Eğitim sisteminin ve toplumsal gelişimin düzenli olarak izlenmesi ve eksikliklerin hızlıca giderilmesi sağlanmalıdır.
Bu adımlar hayata geçirildiğinde, Türkiye sadece liderlerin değil, toplumun niteliğiyle kendi rotasını belirleyebilen bir ülke hâline gelecektir. Köy Enstitülerinin mirasını hatırlamak ve günümüze uyarlamak, ülkenin bağımsız ve üretken geleceğinin anahtarıdır.
