Ceren Özdemir'i katleden caninin anlattıklarından alınacak dersler var. Bu tür canilerin psikanalitik yönden irdelenmesi suç bilimcilerine ciddi veriler sunar. Ancak bu sayede bir insanın insanlıktan nasıl çıktığı ve insan düşmanı bir bilince nasıl sahip olduğu anlaşılabilir.

Ceren'in katil zanlısının babasının da yıllar önce Amasya'da kayınvalidesi ile birlikte bir başka kişiyi öldürdüğü, cezaevinden çıktıktan sonra da ismi öğrenilmeyen bir akrabasınca öldürüldüğü ortaya çıktı.

Katil ile kurban!

Cani ile maktul arasında herhangi bir ilişki yoksa formel mantık sahibi normal bir insan için cinayet işlenmesi için herhangi bir neden de yoktur. Peşinden gelen kendisini öldürmeye programlanmış katil, kurban için sıradan herhangi bir dünyalıdır. Kurbanla katil arasında herhangi bir ihtilaf, çıkar ilişkisi ya da yaşanmışlık olmadığı için kurban kendini caniden koruma ya da sakınma lüzumu hissetmez. Bu durum katilin işini kolaylaştırır.

Bu tür egzantrik katiller insan öldürmeden çok büyük heyecan duyar ve haz alırlar. Onlar cinayet bir çeşit orgazmdır. Katil karanlık tarafını ancak bu tür cinayetlerle tatmin eder. Ceren'in katili 'bayan ve genç erkekleri öldürmeyi planlıyordum. Zayıf oldukları için daha kolay öldürebileceğimi düşünüyordum' diyor.

Öldürmeyi düşündüğü kimselerin kim oldukları, ne yaptıkları, nasıl bir insan oldukları cani için önemli değildir. O, öldürme duygusunu tatmin etmek için kolayca öldürebileceği zayıf insanlar arıyor, buluyor ve fırsatını bulunca da katlediyor.

Psikopat katilin insan öldürerek ihtiyaçlarını giderdiği ve kendisini tatmin ettiği anlaşılıyor. Öldüreceği kişinin kadın, çocuk, erkek kim olduğu, hiç önemli değil. Bu anlamda söylediğiyle yaptığı arasında tam bir uyum olduğu görülüyor. Nitekim aralarında 6 yaşında bir çocuğun da bulunduğu pek çok kişiyi öldürmek için takip etmiş ancak katletmeye fırsat bulamamış olduğunu itiraf ediyor.

'İnsan avına çıkmak' bu cani için rutin ve sıradan bir davranıştır. Onun için cinayetin inanılmaz bir çekiciliği vardır. Dahası bu cani için insanın yaşamını elinden almak bir çeşit hobidir. Şimdiye kadar teşebbüs etmiş ama yeteri kadar insan öldürememişse şartların istediği gibi olmamasından kaynaklanmıştır.  

Cani, masum insanları öldürmesinin nedenini 'insanların daha iyi imkânlarla yaşadığını kıskanmak' olarak açıklıyor. Katil içinde bulunduğu yaşam zorluklarının nedeni olarak iyi şartlarda yaşayan insanları gördüğü anlaşılıyor. İnsanı "yaşamını kıskandığından" dolayı öldürmek istediğini söylüyor ama katlettiği ya da katletmeye teşebbüs ettiği insanların yaşam şartlarından da haberi yoktur. Bu durum caninin kendi yaşam şartlarının onu "insan avına" çıkartacak kadar insan düşmanı haline getirdiğini gösteriyor.

Caninin işlediği cinayetlerden dolayı kendisiyle onur duyduğu, cinayet işlemek konusunda zaman zaman git-geller yaşamakla birlikte kendisini buna mecbur hissettiği anlaşılıyor. Cani zayıf ve güçsüz bir insanı görünce aklına gelen ilk şey onu nasıl öldüreceğidir. Şu sözler ona aittir: "Altı yaşlarında bir çocuk ile annesi geldi. Ben çocuğu seyretmeye başladım. İçimden kıskandım ve öldürmeyi düşündüm".

İçmek, çekmek, çalmak, kapkaç ve öldürmek caninin rutin meşguliyetleri arasındadır. Eline bıçak alıp insana saplamak cani için sıradan bir iştir. "12 yaşında bir erkek çocuğunu gördüm. Çocuğun tavırları beni rahatsız etti. Bu sebeple onu boş bir eve götürdüm. Ve burada çocuğu karın bölgesinden bıçaklamak suretiyle öldürdüm." diyor.

Şu sözler de bu psikopat katile aittir: 'Karşıma bir bayan çıktı. Onu öldürmeyi çok istedim. Cezaevinden çıktıktan sonra bu bayanı öldüreceğim!'

Sanıldığı gibi çevrede yaşam ve insan düşmanı psikopatların sayısı hiç de az değil!