İl genel meclisleri ve büyükşehir belediye meclisleri esas alınarak yapılan hesaplamalara göre 30 Mart 2014 seçimlerinde yüzde 25.64 oy alan CHP; 6’sı büyükşehir olmak üzere toplam 13 ilde belediye başkanlığını kazandı.
CHP, İstanbul’da ve Ankara’da diğer kesimlerden gelen ‘örtülü destek’ sayesinde oylarını artırmasına rağmen istediği sonucu elde edemedi.
Sonuçlara ilişkin herkes ‘kendi bakış açısına’ göre bir gerekçe ortaya koyuyor.
Ama eminiz ki bu gerekçelerden en ucuzu, en gülüncü ve en tutarsızı olan şu:
“CHP, sol kimliğe sahip olmayan kişileri aday gösterdi, bu yüzden kaybetti.” 
CHP’nin kaybetmesinin asıl nedeni, toplumun ‘sosyal dokusunu’, ’temel dinamiklerini’ ve ‘algılama reflekslerini’ bilmeyen işte bu zihniyettir.
Bu zihniyet yüzünden Türkiye’de ’sol’olarak tabir edilen oylar ‘yüzde 20’ ile ‘yüzde 30’ bandı arasında gidip geliyor.
Geçmişteki bir takım olayların ‘toplumsal hafızada’ bıraktığı travmanın malum zihniyet tarafından sürekli ‘etiklenmesi’ yüzünden, bir kısım vatandaşın sandık başına gittiğinde ‘CHP’ye oy vermeye’ bir türlü eli varmıyor.

***

CHP, sıkışıp kaldığı ‘sahil’ kentlerinin dışında pek fazla bir varlık gösteremedi, diğer bölgelerdeki birçok vilayette ise neredeyse silindi.
CHP’nin, Doğu ve Güneydoğu bölgesinde bazı vilayetlerden aldığı oy oranları şöyle:
Erzurum 1.9, Elazığ 6.6, Bayburt 0.8, Ağrı 1.8, Van 0.8, Bitlis 0.8, Bingöl 2.9, Hakkari 0.4, Muş 0.4, Batman 0.8, Kilis 2.7, Mardin 0, Siirt 1, Şanlıurfa 0.8, Şırnak 1.4, Diyarbakır 1.02
Tamam, bunun nedeni belki ‘etnik’, ’bölgesel’, ‘dinsel’ bağnazlığa dayalı faktörlerin ağırlık kazanması ile açıklanabilir.
Peki şu sonuçlara ne demeli?
Kayseri 9.09, Konya 5.2, Sakarya 9.2, Kastamonu 7.1, Kahramanmaraş 4.8, Sivas 4.7, Tokat 5.29, Aksaray 6.5, Rize 4.9, Düzce 3.7, Yozgat 1.2, Nevşehir 1.9, Çankırı 0.5, Kırıkkale 2.3, Afyon 4 Kütahya 2, Karabük 2.61, Gümüşhane 3.57
CHP’yi ‘sağa açılmakla’ suçlayanların, şimdi oturup ‘Cumhuriyet’in kurucusu’ olan bir partinin bu illerde neden bu sonuçlara maruz kaldığını analiz etmeleri gerekir.
CHP’ye verilen ‘mesaj’ şudur:
Topluma yabancı bir takım kamburları sırtında taşıdığın müddetçe sana verebileceğim oy, en fazla bu kadardır.

***

Atatürk’ün ölümünden sonra, bir süre onun gösterdiği ‘çağdaş uygarlık’ hedefini ‘batıcılık’ olarak algılayan ‘kozmopolit’ zihniyetin etkisine maruz kalan CHP, daha sonra kendilerini ’sol’ olarak takdim eden, ama gerçekte  ‘sömürgeci’, ‘etnik’’ bölücü’ olan zihniyetin at oynattığı bir arena haline geldi.
CHP, Deniz Baykal’ın izlediği ‘millileştirme’ hareketi çerçevesinde yeniden asli kimliğine kavuşmaya başladı, Kemal Kılıçdaroğlu da gerek söylemleri gerekse ortaya koyduğu eylemleri ile bu çizgiyi sürdürmeye devam etti.
Ama CHP içerisinde kendilerini hâlâ ’soğuk savaş’ döneminden kalan ‘Japon askerleri’ gibi gören malum zihniyet, seçimlerde alınan sonuçları bahane ederek ‘CHP’ye yeniden hakim olmanın’ planlarını yapıyor.
Eğer ‘yeni bir kırılma’ yaşanır da malum zihniyet yeniden ’etkin’ hale gelirse, CHP’nin önümüzdeki seçimlerde bırakın ‘ana muhalefet’ rolünü devam ettirmesi, ‘Meclis’e girip giremeyeceği’ bile tartışılır hale gelecektir.
CHP, eğer o kafaya kalmış olsaydı, Ankara ve İstanbul başta olmak üzere birçok vilayette daha nal toplayacak, belki de ‘yüzde 20’yi bile zor görecekti.

***

CHP’nin önünde artık iki yol var:
Ya sırtındaki kamburlardan kurtularak, ‘millileşme’ çizgisi doğrultusunda tam anlamıyla ‘Atatürk’ün partisi’ haline gelecek ve ‘sosyal nitelikli’ politikalar çerçevesinde ‘toplumu kucaklayan’bir yapıya kavuşacak?
Ya da malum zihniyetin ‘esareti’ altında sıkışıp kaldığı sahillerde de daha fazla tutunamayarak ‘Ege denizinin’ soğuk sularına gömülüp gidecek.