68 milyon nüfuslu Fransa’da 11 milyondan fazla göçmen var. Bunların 780.000''den fazlası Fas kökenli.

Fransa Milli Takımının Dünya Kupası kadrosunda 11 göçmen futbolcu var, çoğu sahada.

Fransa hükümeti çok yakın bir zamanda vize yasaklarıyla bu göçmenlerin akrabalarının onları ziyaret etmesini zorlaştırdı.

Yasağa imza atan Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’du.

Ve Macron bu akşam stattaydı.

Maç öncesi sosyal medyada, “Sporun dostluk ve ulusları birleştiriciliğinden” dem vurdu.

Ne güzeldir o Afrika atasözü: Aslanlar kendi hikayelerini yazmadıkça, avcıların hikayelerini dinlemek zorundayız.

Neyse biz sahaya dönelim.

İspanya ve Portekiz gibi devleri eleyen Fas, Katar’da oynadığı 5 maçta kendi kalesine attığı golün dışında gol yememişti.

Fransa ise her maçta gol yemiş ama rakip kalelere de 11 gol atmıştı.

Çoğunluğun görüşü maçın çok zorlu geçeceği yönündeydi.

HATA YAPAN GOLÜ YER

Fas maça daha konsantre başlamış, oyunu geniş alana yayıp, sağ kanattan Ziyech ve Hakimi ile Fransa’yı zorluyordu.

Fransa ise  ani çıkışlarla iki kanadını iyi kullanıyor, Mbappe  ve Dembele ile şansını deniyordu.

Belli ki, hata yapan golü yiyecekti.

Hatayı Fas yaptı.  

5’nci dakikada aradığı şansı  bulan Fransa, Fas savunmasının bir türlü topu uzaklaştıramaması nedeniyle Hernandez’le öne geçti. 

Bu gol Fas’ın Katar’da bir rakipten yediği ilk goldü.

Böylesine bir turnuvada yarı finale çıkmış bir takımın bir golle teslim bayrağı çekmesi düşünülemez.

Fas da teslim olmadı. Afrika ekibi topa daha çok hakim olan, daha çok pas yapan taraftı. Öyle ki, ilk yarı boyunca yaptığı pas, Portekiz maçının 90 dakikasında yaptığından fazlaydı.

9.dakikada  En-Nesyri’nin yerden şutu az farkla auta giderken, 16. Dakikada yine kontratakla çıkan Fransa gole çık yaklaştı. Giroud’un şutu direkte patlamasa skor 2-0 olurdu.

EL YAMİO’TEN MUHTEŞEM RÖVAŞATA

İlk devrenin son 15 dakikasında Fas’ın ısrarlı beraberliğe ulaşma çabaları az daha gerçekleşiyordu. 

44.ncü dakikada ceza alanı içinde yüksekten gelen topa  El Yamiq öyle bir rövaşata vuruş yaptı ki, top yan direkte patlamasa, tartışmasız turnuvanın en güzel golü olurdu.

Futbolda oynayan değil atan kazanıyor.

İlk 45 dakikada Fas daha iyi görünse de golü bulan Fransa soyunma odasına mutlu giren taraf oldu.

İkinci yarıda üstün görünen taraf yine Fas’tı.

Afrika ekibi topa daha çok sahip olan, daha çok pas yapan, daha çok pozisyona giren, ve daha çok tehlike yaratandı.

Özellikle Ziyech ve Hakimi muhteşem anlaşıyor, Fas’ın ataklarında başrolü oynuyorlardı.

Onlara Amrabat da katılınca Fransa zorlandıkça, zorlanıyordu.

ATAMAZSAN ATARLAR

Ama dedik ya, futbol da oynamak yetmiyor, gol atmak gerekiyor.

Fas son vuruşlarda başarısız olunca Fransa yine ani bir atakta 79’da Kolo Muani ile ikinci golü buldu.

Golü atan Polo Muani, Paris''in kuzeydoğu banliyölerinde, Seine-Saint-Denis bölgesinde doğmuş Afrika göçmeni bir ailenin çocuğuydu.

Sonuçta şansını kullanan ve golleri  atan Fransa kazandı ve finalde Arjantin’in rakibi oldu.

Fas ve Afrika’ya gelince.

Fas buraya kadar gelmenin ve hala dünya kupasında 3’ncü olabilme ihtimalinin tesellisini yaşadı.

Afrikalılar ise hem Fransa’da, hem Fas’ta forma giyen Afrikalılarla gurur duydular.

Kim bilir, belki Macron ve ırkçı Fransızlar da onlarla gurur duyar.

Son Dünya Kupası’nı kazandıkları 1998 yılındaki kadrodaki göçmen futbolculara yaptıklarını yapmazlar.