Belli ki gömlek büyük geldi.
Belli ki zor maçların adamı değil İsmail Kartal.
Haftalar ilerledikçe hata üstüne hata yaptı.
Son maçlarda yaptığı değişikliklerle Fenerbahçe'yi resmen yaktı.
Olimpiyakos maçının en kötüsü Cengiz'i Tadiç gibi bir ustanın yerine oyuna almanın biri bana mantığını açıklayabilir mi?
Üç gün önce Olimpiyakos'a karşı hiçbir varlık gösteremeyen, formsuzluğu gözlerinden okunan, üstelik kaçırdığı penaltı nedeniyle moralsiz olan Cengiz'de ne gördün hocam?
Tadiç'i çıkardığında maçın bitmesine daha 30 dakika vardı, o dakikada Cengiz'i oyuna almanın ne anlamı vardı?
Olimpiyakos maçında Fred'i oyundan aldın, Fenerbahçe'nin ipini çektin.
Bak o Fred bu akşam nasıl bir gol attı.
Galatasaray İcardi'yi sonuna kadar kullanıyor, sen Dzeko'yu zırt pırt oyundan alıyorsun.
Olacak iş mi?
Fred Dzeko ikilisi yürüse bile her an gol atabilecek oyuncular değil mi?
Son dakikalarda maç 2-2 giderken İrfan Can'ı oyundan çıkarmak en büyük hatalardan biri değil mi?
Gole ihtiyacın varken, bir ofansif oyuncu yerine savunmadan birini çıkaramaz mıydın?
Kimse hakeme, penaltıya bahane bulmasın.
Geçiniz.
Fenerbahçe kulübesine kurban gitti.
Böyle bir kadroyu, bu kadar ağır, bu kadar temposuz, bu kadar hareketsiz oynatmak zor iş.
İsmail Kartal zoru başardı.
Şampiyonluk yarışında son 5 maç kala Fenerbahçe Galatasaray'ın 4 puan gerisinde.
Artık işi mucizeye kaldı.
Galatasaray'ın o mucizeye fırsat vereceğini sanmıyorum.
Üstelik imkansızı gerçekleştiren mucizeler değil sürekliliktir.
Fenerbahçe'de o süreklilik yok.