“PKK kongre topladı” haberleri geldi. Daha önceki yazılarımda da söylediğim gibi PKK’ın kendini feshetmesi ve silah bırakması mümkün. Burada tartışılacak konuların başında Türkiye bir taviz verecek mi? Verecekse ne verecek sorusunun yanında bu gelişmelerle aslında ne yapılmak isteniyor, sorusu önemlidir.
Türkiye’de kamuoyu, PKK denilince genellikle Kandil çevresinde elinde silah bulunan gurupları anlıyor. Halbuki PKK bununla sınırlı değil. Avrupa’da mafyavari bir yapılanma var. Uyuşturucu ticaret ağı var. Yine Avrupa’da AB desteklediği Kürt Enstitüleri, Lozan’da açılacağı duyurulan bir üniversite var. Bunun da ötesinde Suriye’de sayısı yüzbinleri bulan ABD’nin eğitip donattığı ciddiyeti olan bir ordu var.
PKK, kurulduğu 1973’den bugüne, 12 binden fazla askerimizi, polisimizi ve korucumuzu şehit etti. 20 binden fazla yaralımız var. Sivilleri, ekonomik kayıpları saymadık bile.
Halihazırda Suriye’de kurulmakta olan yeni devletin, adından çokça bahsedilen “Toprak bütünlüğünden” henüz söz edemiyoruz. Mevcut toprakların yüzde 30’u PKK’nın (PYD-YPG) elinde. Uzun bir süredir bahse konu toprak bütünlüğü henüz sağlanamadığı gibi şu sıralar, Fransa öncülüğünde yürütülen bir çabaya bakılırsa, Suriye’nin kuzeyinde hiç kimse Türkiye’nin beklentilerine uygun bir bütünleşme peşinde değil. Tam tersine Türkiye’den DEM’lilerin de katıldığı kongrede “Özerk” likten söz edildi. Ayrıca Kuzey Irak’ta Türkiye’nin de desteklediği Barzani özerk devleti bunu destekledi.
PKK’nın kongresini toplayıp silah bırakması, elbette, aklı başında kimseyi rahatsız etmez. Lakin 42 yıl sonra, sırf, “kurucu liderimiz bulunduğu İmralı hapishanesinden rica ettiği için kıramadık, kendimizi fesih ettik” demelerini de beklemiyoruz. Ortada bir mantıklı neden olmalı. Bu nedenlerin başında;
- Suriye’de kurulacak yeni PKK devletçiği var. ABD, YPG güçlerini desteklemekten vaz geçmediği gibi Orta Doğu’daki stratejik ortağı İsrail’de vazgeçmedi. Bu durumda Suriye’deki PKK’nın elindeki orduyu tüm silahlarıyla feshedeceği iddiası mümkün görülmüyor. Kaldı ki uluslararası düzen arkalarındayken bunu yapmaları intihar olur.
- Uluslararası güçlerin İran’da ve Irak’ta yapacağı alan düzenleme girişimleri var. ABD-İsrail ikilisi, Lübnan’da, Suriye’de İran Hizbullah’ını silip süpürdü. Alan boşaldı. Saha kendilerine kaldı. İran, Rusya gibi kendi anakarasına çekildi. Bu durumda geriye Irak ve İran’daki PEJAK kalıyor. Sıra Irak’ın yeniden bir düzene kavuşturulmasında. Bunun için bölgede, Suriye karşılığında Türkiye’ye Kandil çevresinde bir rahatlama sağlamak istiyor olabilirler. Bu durum aynı zamanda Barzani’nin çıkarınadır. Zira gelecekte, PKK-Barzani anlaşmazlığı doğabilir. İki farklı yapı, iktidar kavgasına tutuşabilir. Öyle ise, herkesi razı edecek bir yol bulunabilir. İşte o yol, PKK’nın silah bırakıp, bir zamanlar kurucu liderleri APO’nun hüküm sürdüğü Kuzey Suriye’ye göç etmeleridir.
- ABD-Çin güç çatışması bağlamında “Bir kuşak-Bir Yol” projesi var. Bu projede Türkiye, Orta kuşak olarak adlandırılıyor. Pakistan-Hindistan üzerinde daha yeni başlayan güç savaşlarının nereye evrileceği bilinmez. Bu daramda Orta Doğu’nun sakin kalması sağlansa iyi olmaz mı? Kaldı ki PKK’ya Suriye’de bir ordu kurdurulmuş, özerk devlet yapısı da tanınacaksa, Irak’tan PKK’yı çekip Suriye’ye almak ve bölgeyi düzene sokmak akıllıca iş olur.
İşte bu ve benzeri sebeplerle PKK çok ağır koşullar ileri sürmeden basit isteklerle silah bırakabilir. Çok ağır şartlar ileri sürer ve işi yokuşa sürerse, bu durumda anlaşma olumsuz sonuçlanabilir. Tersi olursa Bu durum siyasi olarak önce iktidarı, olursa Bu rahatlatır mı?
Evet.
Kamuoyunda iktidar hanesine bir aferin yazar mı?
Hem de nasıl.
Ancak Suriye’de kayıp etmek şartıyla.
Irak’ta Türkmenlere yer açmamak koşuluyla.
İran’dan sonrasında ne planlandığını artık biliyorsunuz.
