Futbol aslında basit bir oyun. Zorlaştıranlar teknik direktörler.
Beşiktaş'ta Serdar Topraktepe göreve ilk geldiğinde söylemiştim ben.
Demiştim ki; "Başka hoca aramaya gerek yok. Serdar Topraktepe bu işi götürür. Hele de başında Samet Aybaba olduktan sonra..."
Doğal olarak kimse dinlemedi beni.
Gittiler büyük bir buluş diye duyurarak Fernando Santos'u getirdiler.
Sonra olanları biliyorsunuz.
Beşiktaş ne hale geldi.
Fernando Santos gitti. Serdar hoca geri döndü.
Beşiktaş'taki değişikliği gördünüz değil mi? Ankaragücü karşısında.
Hızlı başladı. Ataklar yaptı. Sağdan soldan kenardan köşeden estarabim yaptı.
Çünkü Serdar Topraktepe Beşiktaş'ın içinden yetişen isimdi taraftarın ne istediğini de iyi biliyordu.
18. dakikada da öne geçti. Golü atan Muçi'ydi ceza alanının dışından. Serdar hocanın eseriydi bu. Herkesi yerinde oynatıyordu, Muçi de istediği yerde yani forvet arkasında ortada oynuyordu. Kenarda değil.
İlk yarı da öyle bitti.
İkinci yarıda da görüldü ki... Sanki Beşiktaşlı futbolcular yeniden doğmuş gibiydi.
Mesela Ghezzal'ın direkten dönen şutu. Güveni gelmişti. Diğerlerinin de öyle. Prangalarından kurtulmuşlar gibi sanki.
Mesela Muleka. 67'de de ikinci golü attı zaten.
Mesela savunma. Worrel oynadıb Şimdiye kadar neden yoktu?
75'de Ghezzal'ın yerine Chemberlain'in girmesi. Aboubakar'ın da Muleka'nın yerine alınması. Bu da olumluydu, Serdar Topraktepe'nin onları da gördüğünü kanıtlıyor bu.
Bu soruları uzatıp durabiliriz.
Bu arada Serdar Topraktepe'nin yedek kulübesini sola aldığını, Santos gelince 4. hakeme baskı için ilk sağa çektiğini de hatırlatmalıyım.

Güzel maç oldu sonuçta. Ankaragücü de iyi karşılık verdi Beşiktaş'a.
Beşiktaş haftalar sonra maç kazanırken görüldü ki:
AT SAHİBİNE GÖRE KİŞNER.