Turgay Beşyıldız / YENİÇAĞ

Geçtiğimiz günlerde; Brezilyalı iki oyuncu Hugo ve Peres ile karşılıklı anlaşarak, transferde maaş ödemeleri konusunda maddi zarardan birazda olsa dönmek isteyen Trabzonspor, önümüzdeki sezonun hazırlıklarına yavaş yavaş başlama havasında... Bunu Konya maçında bir kez daha gördük.
Kadroda lig bitse de gitsek havasını taşıyanlar, teknik adamın bu sezonu umursamadan sahadaki ve yedek kulübesindeki oyuncuları görmek istemesi, iyi niyetlilerle, kötü niyetlilerin karmasını oluşturduğu bir Bordo Mavili ilk 11… Saldım çayıra Mevla’m kayıra!
Maçı mı yazsam, sahadaki vurdum duymazları mı? Diyorum ya bu takımdaki iyi niyetli Trabzonlu ya da yerli oyuncuların sayısı artsa nasıl olur acaba? Kendi kendime soruyorum. Telepati yapıyorum! Normal karşılayın.
Konya B.Ş.Belediyesi Stadyumu’ndaki karşılaşmada, uzun zaman sonra Marek Hamsik’in takımında ilk 11’de başlamasına ‘’Eyvallah’’dedim. Dedim demesine de bu işler demeyle, istemeyle olmuyor maalesef.
*
Her iki takımın başında eski Yugoslavya’dan gelen iki isim var.
Ev sahibinde; Sırp, 50 yaşındaki teknik adam A. Stanojevic. Misafir takımda 51 yaşındaki Hırvat, N.Bjelica.
Hırvat ile Sırp düellosu gibiydi!
Yeşil Beyazlı taraftarlar karşılaşmaya çok fazla ilgi göstermese de, sahadaki Yeşil Beyazlılar onlardan daha istekliydi! Bordo Mavili takımda giden oyuncular; cezalı ve sakat oyuncular da fazlalaşınca, Bjelica elindeki enerjisi bitmiş hamurla, Osman Aga’nın taş fırınında! ekmek yapmaya çalıştı ama onun sahadaki yüzünü görünce, hani ya benim de gardım düştü. Hocam ya o ne surat öyle? Seni kenarda öyle gören saha içindeki oyuncu, oturur çello çalar, vals yapar!
Anladık, Larsen’in cezalı. A.Parmak, A.Ömür, sevgilisiyle tatil modu devam eden Dorukhan! Müzmin yaralı Serkan Asan! Denswil, Bir var, bir yokmuş Naci ve talihsiz adam Edin Visca sakat.
Tamam da Bjelica Hocam; sen elindekini avucuna alarak okuyup, üflesen. Sürsen versen mermiyi hazneye ne olur?
Ne Trabzonspor, Ne Konyaspor ileride çoğalamadı. İlk yarıda birbirlerine yoklama çekti. Köşe atışından gelen topa Bartra iyi ama yana vurdu, Hamsik’e önünden yatay geçerken ayak koymak kaldı.
Bu gol, acaba bu 90 dakikayı zevkli geçirir mi? Dedim ama biraz sonra İspanyol Pozuelo’nun göstere göstere vurduğu topun filelere gitmesiyle ilk yarıya denge getirmesi, ilk 45 dakika için beklenen idi.
Uzatmalarda Bakasetas’ın, Konyasporlu Soner’in ayağına o şekilde basması, aklıma deli sorular getirdi! Bakasetas bunu bilerek mi yaptı, yoksa istem dışı mı? Yine de bir şey yazmak istemiyorum. Bu paragrafta yorumu kapattım! Bakasetas’ı kendi hür vicdanıyla baş başa bıraktım. Dilerim kasıtlı değildir! Yoksa ‘Yakışmadı sana’ derim Komşi!
*
Bakasetas’ın kırmızı kart pozisyonunda orta hakem Cihan Aydın’ı VAR uyarmasa, belki de Aydın ‘geç’ diyecekti. Monitörden izleyince haklı olarak kırmızı kartını çıkarıp Yunan oyuncuya göstermek zorunda kaldı.
Oyunda çok fazla karşılıklı top kayıpları yaşandı. Oyunun kalitesi çoğu enstantanede düştü! Tempo çat orada, çat burada olmayan cinstendi.
Konuk ekipte Bardhi’nin maçın çok müsait bir anında, arkadaşı Umut Bozok’a ‘Al da at’ demediği pozisyonda, yine egoistlik yapması hiç de hoş olmadı. Yine aynı Bardhi’nın, Eren Ermalı ile ortak yaptıkları beraber hatada, takımlarına yedirdikleri ilk golü unutmadım. Eyyy gidi Eren; ne arkanı, ne önünü , ne sağını ne solunu kolluyorsun. Aklın hep hücumda.
Konyaspor, 10 kişi kalan Trabzonspor önünde ikinci yarıya daha çok gol arayan taraf görünürken, Muric, Adil, Muhammet Demir, Endri ve Ikpeazu’nun sakat oluşları Konyaspor kadrosunu negatif yönden biraz etkiledi sanırım.
Bjelica’nın, kendilerini sahada hissetmeye çalıştığı oyuncuları 10 kişi kalmalarına rağmen, çok teslim olmuş askerler görüntüsü vermedi. Altyapısından gelen genç Arif Boşluk’un, Umut’un yerine oyuna girip ortanın solunda destek vermesi, hoşuma gitmedi değil, gitti. Aferin.
Konyaspor’un karşısındaki eksik rakibini yorduğu halde, nerdeyse 80 dakikada tek değişiklik yapan Hırvat Bjelica beni şaşırttı. Sağlam Markovic’i ‘’Niye oyuna geç soktun?’’ diye sorayım mesela.
*
Bu arada, skor açısından yazmıyorum ama orta hakem Cihan Aydın; 60. Dakikada Mame Diouf'un hava topunda Bartra'nın yüzüne vurması penaltı değil miydi? Diye sormam lazım. Takımın iddiası yok diye bu kadar da gevşekleşmene gerek yok değil mi?
Oyunda son 10 dakikaya girildiğinde karşılaşma böyle bitecek derken, yine Eren Elmalı’nın pozisyon hatası Soner’e, Konyaspor’un galibiyet golünü attırdı.
Trabzonspor, gerçekten Konya ovasındaki çamurlu selde akıntıya karşı yüzerken, kendini suyun akışına bırakmış durumda. Bunlara biri kenardan kement atsın. Yoksa hepsi selde kaybolacak!