Dünyayı bugün bulunduğu yere getiren şey, insanlığın araştırmacılığı ve kendini geliştirmesidir. Edison, karanlıktan şikâyet etmek yerine ampulü icat etti. Marie Curie, “Bilmiyoruz?”la yetinmedi; bilimin sınırlarını genişletti. Mustafa Kemal Atatürk, “Durmak yok!” diyerek bir milleti yeniden ayağa kaldırdı. Bu insanlar sadece kendi yollarını aydınlatmadılar, hepimize ilerlemenin sonu olmadığını gösterdiler.
Kişisel gelişim hayat boyu süren bir yolculuktur. Bazıları kendini geliştirmeyi kariyer ya da yeni bilgiler edinmek olarak tanımlayabilir. Aslında gelişmek insan olarak büyümektir. Her gün biraz daha iyi düşünmek, biraz daha doğru davranmak, biraz daha faydalı bir insan olmaktır. Karakterini güzelleştirip, imanını sorgulayıp, çevresine faydalı olabilmektir.
Kişisel gelişimi başaramayan, nehrini kurutur. Gelişmemeyi sadece duruyormuşuz gibi düşünürüz ama aslında küçülürüz. Oysa öğrenmeye, denemeye, sorgulamaya devam eden biri için hayat yeni ve canlıdır. Durmaz. Akar.
İnsanın yeni şeyler keşfetmesi, toplumun kaderini değiştirebilir. Örneğin Wright kardeşlerin uçağı; insanın gökyüzüne olan inancının bir sembolüdür. Veya internet denen mucizenin doğuşu düşünme biçimimizi dönüştüren bir çığırdır.
İlerleme, bireysel kazanım ve toplumsal sıçramadır. Her yenilik, kişiye başka bir ilhamdır. İleri gidiş yolunda öğrenir, tecrübe kazanır, amaca ulaşırsın. Hatalar da başarı kadar değerlidir; farkındalık kazandırır.
Hayat, bir tepeye tırmanmak gibi olmalıdır. Durup geriye bakarsan aşağı kayabilirsin. Durmamalıyız. Bilirsiniz ne kadar yukarı çıkarsan manzara o kadar daha güzelleşir.
Zor hedefler cesaret ister. Durmamak, vazgeçmemek, öğrenmeye devam etmek mücadelenin önde gidenidir. Gelişim; bireyin, insanlığın en büyük görevidir.
Kendini geliştirmek, başkalarını geçmekle değil; dünkü hâlini aşmakladır. Kendi davranışlarımızı ve alışkanlıklarımızı yönetebildiğimizde, hayatımızın efendisi oluruz. Hedeflerimizeyse ancak disiplin köprüsünden geçerek ulaşabiliriz.
Bilmeliyiz ki bu dünyayı güzelleştirenler, cesaret edenlerdir.
