Koltuk neden kıymetlidir, hiç düşündünüz mü?
Hepiniz şahit olmuşsunuzdur. Metro, otobüs, metrobüs gibi toplu ulaşım araçlarında.

Öyle bir koltuk kapma yarışı var ki...
Hüseyin Bolt gelse, ayakta kalır.
Kapılar açılır açılmaz, kaş İle göz arasında boş yer kalmaz.

Kıymetlidir koltuk. Oturan kalkmak istemez. Yolda, işte, evde fark etmez.
Hele bir de böyle sıradan değilse, o koltuk yapışıp kalır. Sadece, siyaset, ticarette değil. Sporda da böyle.
Kulüp başkanı, hocalar, yöneticiler..
O koltukları kaptırmamak için, neler neler yaparlar. Ellerinde olsa sonsuza dek, kimseye kaptırmazlar.

Bunları düşünerek Belgrad Ormanı’nda yürüyorum. Malum kış uzak durdu bu sene. Kış güneşi tepede. Tarkan’ın meşhur şarkısı geldi aklıma.

Yanlış zaman
Yanlış insan
Tutunmak imkânsız
Bıktım yamalı sevdalardan
Yanlış bahar
Kış güneşi
Yoruldum her bulduğumda
Kaybetmekten seni
Kıyamete kadar kapattım kalbimi

Müzik dünyasının taçsız kralı Pop Starımız niye hiç spora bulaşmadı? Zira, birçok müzisyen; açılışlarda, kutlamalarda sahne aldılar.
Çok da iyi yaptılar.
Sahi, bu Tarkan neden hiç olmadı.
Hepsini geçtim. Memleketinin takımı Rizespor’un kapısına dahi uğramadı.
Neden?

Nefes nefese kaldım. Beynime oksijen biraz az gitti. Ondan mı, böyle düşüncelere daldım derken.
İstanbul’un akciğerleri olan bu ormanlık alanda oksijen yoksa nerede vardır diye, çürüttüm kendi kendimin fikirlerini.

Rize akla gelince, Rizespor’da gelmez mi.
Sahi ya; siyasette güçlü.
Ticarette öyle. Bir çok anlı, şanlı mütehitleri, gemi taşımacılık filo sahipleri gibi her alandalar.
Çayda, turizmde var.
Gelin görün ki, ligin asansör takımlarından.

Şöyle bir Karadeniz’e açılalım.
Yelkenler foraaa!..
Bahanem de var. İş, iştir takip ister..
Yürüyüş yolu kenarındaki banka oturdum.
Rize’de yerel gazeteci dostları aradım.
Bir dokunup, bin ah işittim.

Eski dostlar sanki ağız birliği etmişler. Lafa başlayan Eski Spor Bakanı Dr. Osman Aşkın Bak ile başlıyor söze.
Ne alaka var demeye fırsat vermeden, anlattılar, anlattılar doyamadılar.
Meğer Bak Bakan, Rizespor’un her daim gölge başkanı imiş.
Kendisinden habersiz, onaysız, bilgisiz ne başkan ve yönetim gelir gidermiş, ne hoca. ne de transferler.
Eski Bakan bir yıllık koltukta otursa da (2017-18) etkisi bin yıllık. 2010 yılından itibaren dümenin başında.
Gerçi o da Tarkan gibi ortalıkta pek görülmez olmuş. Amma icranın ilk ismi.

Bak Bakan’ın etkili olduğu tarihlerden günümüze kadar, 6 başkan gelip gitmiş. Yine duyduklarıma göre; 7 sene görev yapan Metin Kalkavan hariç diğerleri, parayı veren, düdüğü çalar misali görevi devretmiş.
Böylece anlamış olduk, bu koltukların aslında neden kıymetsiz olduklarını!..
İşte süreçteki başkanlar:

Halim Mete(2009-2010), Metin Kalkavan (2010-2017), Hasan Kemal Yardımcı (2017-2018), Hasan Kartal (2018-2021), Tahir Kıran (2021-2022), İbrahim Turgut (2022).

Kulübe aynı süreç içinde gelip giden hocalar ise çok daha fazla. Ve yine Bak Bakan iradesi ile.
Helal olsun Sayın Bakan.
Hep memleketi olan kulübün icrasının başında.
Sonuçta topun da canı var. İsterse ağlara girip gol olur. İstemez ise aksi olur.
Başarı ülkemizde bunun ile ölçülüyor maalesef!

İşte hocalar: Hasan Vezir, Oktay Çelik, Ümit Kayıhan, Hüseyin Kalpar, Mehmet Ali Karaca, Giray Bulak, Engin Korukır, Mustafa Denizli, Rıza Çalımbay, Uğur Tütüneker, Mehmet Özdilek, Hikmet Karaman, İbrahim Üzülmez, Okan Buruk, İsmail Kartal, Ünal Karaman, Stjepan Thomas, Marius Simudica, Bülent Uygun, Hamza Hamzaoğlu ve Bülent Korkmaz..

Yapılan futbolcu transferlerini yazmaya kalksam, yeşil ile mavinin buluştuğu kentimize sığmaz taşar. Çevre iller; Artvin, Trabzon yetmez. Bayburt, Erzurum, Ardahan, Kars oradan Ermenistan sınırına kadar uzanır.
Karadeniz üstünden, Rus lider Putin’in Soçi’deki yazlık sarayına köprü olur.
Bak Bakan, yeniden süper lige dönüşü her zamankinden daha çok istiyor.

Mayıs ayında seçim de var. Hani, aynı dönemde yeniden lige dönmek hiç de fena olmaz.
Olur mu, derseniz. 1. Lig, Premier lig gibi. Her türlü sürprize açık.
Ama olsun sıkıntı yok. Bak Bakan umutlu. Tıpkı kentin halkı ve onların tercümanı olan yerel medya mensubu meslektaşlar gibi.

Bundan hareket ile, Karadeniz pratik zekasını yine konuşturmuşlar.
Artık Başbakan yok ama bizim Bak Bakanımız var diyorlarmış..
Bizler de, öğrenmiş olduk.
İki spor bakanı hafızama kazanmıştı. Mehmet Ali Yılmaz ve rahmetli Fikret Ünlü.
Bunlara bir yenisi daha eklenmiş oldu.
Eee ne demiş atalarımız: İş bilenin, kılıç kuşananın..