Bugün 26 Nisan, ve bu bir şiirin başlangıç mısrası değil.
Bu bir hatırlatma cümlesi, hatırlatılmaya çalışılan bir haberde aynen şöyle yazıyordu; “PKK bugün Kandil Dağında düzenlediği basın toplantısı ile Türkiye topraklarından 8 Mayıs’ta geri çekileceğini açıkladı.” Takvim yapraklarında öyle bir not var en azından.
25 ve 26 Nisan 2013 tarihli bu haber aslında 2013 yılındaki Nevruz kutlamalarında yani 21 Mart 2013 tarihinde terör örgütü elebaşı APO’nun ‘silahlı birliklerin’ Türkiye’den çekilmesi çağrısı üzerine yapılan süreçle ilgili bir haberdi.
Aşağıdaki haberin tarihi ise 5 Temmuz 2014;
“Terör örgütü PKK, yeni ‘Çözüm Paketi’nin yasalaşmasının ardından, 2013 Eylül ayında durdurduğu geri çekilmeyi ‘Denetimli ve Gözetimli Geri Çekilme’ olarak eylül ayında yeniden başlatacak. PKK’nın 8 Mayıs 2013’te başlattığı ilk geri çekilme döneminden farklı olarak bu seferki geri çekilmesi denetime açık ve ‘alan boşaltma’ şeklinde gerçekleşecek.
PKK'dan ikinci geri çekilme
Terör örgütü PKK, elebaşı Abdullah Öcalan’ın “Meclis’e gelmesi tarihi bir gelişmedir” sözleriyle desteklediği yeni ‘Çözüm Paketi’nin yasalaşmasının ardından, 2013 Eylül ayında durdurduğu geri çekilmeyi ‘Denetimli ve Gözetimli Geri Çekilme’ olarak yeniden başlatacak.
En geç 18 ay içinde silahın geri gelmemek üzere masadan kaldırılması” hedefleniyor. Devlet heyeti ile Öcalan arasında varılan ‘Çözüm Süreci’nin karşılıklı adımlarla sürdürülmesi’ mutabakatının sonuçlarından biri olarak TBMM’ye sevk edilen ve resmi adı ‘Terörün Sona Erdirilmesi ve Toplumsal Bütünleşmenin Güçlendirilmesi’ olan tasarının yasalaşmasının ardından sıra PKK’ya gelecek. İçişleri Bakanı Efkan Ala’nın da “Terör örgütü çözüm üretildiğinde silah kullanmayacağını, çeşitli demokratik argümanları tercih edeceğini ortaya koyuyor. Türkiye’nin geldiği aşamada biz bu yasal çerçeveyi değerli yöntem olarak görüyoruz” sözleriyle işaretini verdiği yeni sürecin şöyle işlemesi planlanıyor:
PKK, tasarının yasalaşmasının ardından aralarında İzleme Kurulu’nun da olduğu bazı düzenlemelerin yaşama geçmesini izleyecek. İzleme Kurulu’nun çalışmaları, Kamu Güvenliği Müsteşarlığı yoluyla kamuoyu ve parlamentoyla paylaşılacak. PKK, bu dönemde yapacağı bir açıklamayla devlet heyeti ile Öcalan arasındaki ‘yol haritası’ mutabakatına hangi şartlarda uyacağını açıklayacak. İzleme Kurulu ile bu kurula bağlı olarak çalışması öngörülen komisyonların kurulmasının ardından ise ‘2’nci geri çekilme dönemi’ eylül ayında başlayacak.”
Zaten sonrasını hepimiz biliyoruz. O zaman bu süreci kimlerin desteklediğini kimlerin şiddetle karşı çıktığını, hepimiz hatırlıyoruz. Nasıl sonuçlandığını da aslında aklı eren herkes hatırlıyor. O zaman bugünden farklı olan neydi diye herkes akıl yoruyor, ama bu konuda kafa yoranların hepsinin aklında iki farklı şey oluyor, birisi yeni anayasa için yapılan bir hamle, diğeri ise iç cephenin tahkim edilmesi.
Nedense bu iki konunun birbirinden farklı olduğunu düşünerek yorum yapmak çoğunluğumuzun işine geliyor. Ama aslında belki böyle iki sebep adına karşılıklı bir fayda devşirmek amaçlanıyordur. Yani her ikisi de olsun ama adı kesinlikle ilk seferdeki gibi çözüm süreci olmasın, başlangıçtaki o bahar havası bu sefer o kadar yumuşak esmesin ki istenen tek şeyin barış olduğuna herkes ikna olsun diye düşünülüyordur.
Yine de alt tarafı 12 sene öncesine dayanan bir tecrübe var insanların akıllarında ve sonrasında nelerin yaşandığı da malum.
Bazen diyorum ki hadi 12 yıl öncesinden birçok şeyi hatırlamayabiliriz ama bari bu konularda, özellikle sürece muhalefet etmiş birçok insanın hafızlarında yer etmiş bazı isimleri dışarıda bıraksaydılar keşke. Aynı isimler tarafından yine aynı söylemler tekrarlanıyor. Oysa bu sefer farklı deniyor hep iktidar kanadından, bu sefer hiçbir pazarlık yok, bu sefer hiçbir şekilde devlet olarak bir pazarlık içinde değiliz deniyor.
25 Nisan 2013 tarihinde başlayan o sürecin sabote edildiğine dair haberleri de bugün burada yeniden hatırlatmaya gerek yok. Sabote ettiği söylenenler, bugün şükür ki devletin içinde değil. Ama onların sabotesi ile son derece acı şekilde sonuçlanmış bir sürecin başlangıç zamanlarında aşağı yukarı aynı dili kullananlar hala ekranlarda, hatta bazıları siyasette.
O sebeple de bu sefer bari insanların tedirginliklerine karşı o ekranlardan o arkadaşları alsak da, her seferinde arşiv karıştırmak zorunda kalmasa muhalifler.
