Aile; birbiriyle evlenmesi legal olan bir kadın ve bir erkek tarafından kurulan, çocuklarla bereketlenen, dede, nine ve torunlarla kök salan güvenli şefkat ve merhamet ocağıdır. Yuvadır.
Aile, insanın ilk sığınağı, ilk okuludur. Aristoteles’in dediği gibi: “Devletin temeli ailedir.” Aile olmazsa birey olmaz; birey olmazsa toplum çöker. Konfüçyüs “Devlet düzeni, aile düzeniyle başlar.” demiş, Platon’sa aynı durumu şöyle ifade etmiş: “Toplumun en küçük birimi ailedir. Onun yapısı bozulursa toplum da bozulur.” Aile; alternatifi olmayan, yeri asla doldurulamayacak asil bir kurumdur. Gördüğümüz üzere tüm bu ilim ve bilim adamları sorumluluğun aileyle başladığını ima etmişler.
Evlerimiz, sadece barınma değil, ruhen dinlenme yeridir. Aile; insan için esenlik kaynağı olmalıdır. Ev otel gibi kullanılmamalıdır.
Huzurlu bir aile ortamının sağlanmasında anne de baba da birbirini tamamlayan vazgeçilmez unsurlardır. Çocuklar, annenin şefkatine olduğu kadar babanın otoritesine de muhtaçtır. “Annene sor?”, “Babana söylerim!” gibi..
“Anasına bak, kızını al.” atasözünde sırlar gizlidir. Bu, ‘Çocuklar gördüğünü yaşar, öğrendiğini uygular.’ demektir. Eğitimi sadece okul, televizyon ya da dijital cihazlara havale etmek; çocuğu sahipsizliğe terk etmektir.
Şefkat ve sevgiyi ailesinde bulamayan çocuk, güveni dışarda arar. Bu da ahlakın bozulmasına yol açabilir. Ev çocuğun terbiyesini alacağı ilk makamdır.
Milli ve manevi değerlerine bağlı nesiller, ancak inançlı ve bilinçli bir aile ortamında şekillenir. Güçlü toplumlar, sağlam temelli ailelerle mümkündür.
Bu nedenle; ailede kadın-erkek, büyük-küçük herkes, sevgi ve saygıyı esas almalı, şiddetin her türlüsünü reddetmelidir. Birlikte yaşarken birbirini incitmeden, saygı çerçevesinde hareket edilmelidir. (İçinde şiddet, küslük, anlaşmazlık olmayan tek aile görmedim.) Yapamıyoruz:
Evlilik ise; gözün haramdan korunması için en güvenli limandır. Ancak bu kurumun özü nikâh ve sadakattir. Doğru yönetirsen evlilik; insanı huzura götüren mukaddes bir yoldur.
“En bereketli nikâh, külfeti en az olanıdır.” hadisini unutmadan, gençlerimizi gösterişten uzak, sade düğünlerle evliliğe teşvik etmeliyiz. Aile kurmanın faydalarını öğretmeliyiz.
“Sizin en hayırlınız, ailesine karşı en hayırlı olanınızdır.” diye buyurulmuş. Bunu kendimize şiar. edinmeli, ailede sevgiyi, zarafeti ve merhameti hâkim kılmalıyız. Aile bireyleri el ele, vermeli; haneyi tehdit eden zararlı akımlara karşı uyanık olmalıdır.
Unutmayalım ki, insaniyetin korunması ve ailenin güçlendirilmesi yalnızca anne ve babanın sorumluluğu değildir. “Birlikten kuvvet doğar.” düsturunca, tüm toplum, tüm kurumlar, aileyi destekleme konusunda daha fazla gayret göstermelidir. Çünkü mutlu aile, mutlu insan; mutlu insan, huzurlu toplum demektir.
