Öncelikle gazetemi protesto ediyorum!.. Derin bilgi ve birikimiyle akşamları televizyon ekranlarından her konuda milletimizi aydınlatan, ahlâk ve fazilet abidesi, tam bir dâvâ adamı olan kardeşimize iftira edilmesi asla kabul edilemez!..

FETÖ''nün, IŞİD''in, PKK''nın, Dazlakların, Cavlakilerin, Kızıl Tugayların, Sandinistaların ve yerli yabancı bilumum örgütlerin ortaklaşa düzenledikleri komplonun üzerine atlanması hoş olmadı!.. Kesinlikle montaj olan o görüntülerin gerçeği ortaya çıktığında bakalım bu komplocular utanacaklar mı?

Şahsen, onun aziz hatırasını korumak adına kendisine evvelce sahip çıktığım ve cevherini kayda döktüğüm o değerlendirmeleri yine paylaşmak, onu Abdülhamit yalnızlığına çekmek isteyenlere karşı var olduğumu, yanında olduğumu göstermek istiyorum:

Ne yapayım, ''Nihat Atsız''ı duyunca yine aklıma düştü...

Bir gün İsmail Abi''yle oturuyoruz... Gaspıralı var ya, işte o İsmail Abi''yle... Tabii her zamanki gibi memleketi konuşuyoruz...

Bu arada işler de, moraller de bozuk tabii... Kolay değil, sen Kırım''dan kalk gel, Galata''da tavuk-döner işine gir... Zaten piyasa iyice sıkıntılı... Esnaf borcunu ödeyemiyor... O da daralmış...

Sürekli "Dilde, fikirde, işte birlik" deyip duruyordu... Ben dedim ki "Abi bırak bu tavuk-döner işini, cep telefonu işine gir, ileride çok para edecek"...

Gözlerini ufka mıhladı... Beni duymuyor muydu, yoksa duyuyordu da anlamıyor muydu ne bilemedim... Kısa bir süre sessizlikten sonra birden yanık sesiyle Ferdi''den "Gurbet eller bana bir mesken oldu" parçasını patlattı... Böyle bir hatıramız oldu İsmail Abi''yle... Allah''ı var sıkı milliyetçiydi...

***

Bir de Yusuf Ağaoğlu vardı... Ahmet Akçura''nın hala oğluydu galiba... Soyadlarını karıştırmış olabilirim, kimse kusura bakmasın... Kazanlı mıydı, tencereli miydi yoksa? CSKA Moskova''da oynuyordu... İyi bir liberoydu, süpürücü cinsinden hem de... Ben "Bu işte sebat et... Senin istikbâlin yeşil sahalarda" dedikçe o aksini yaptı, siyasete kafayı taktı...

Çar''a mı kızdı ne, İkinci Meşguliyet''in ilân edildiğini duyunca İstanbul''a kaçtı...  Artık maçlardan sonra "Önümüzdeki maça bakıcaz" diyen Yusuf gitti, yerine ''Üç farzı siyaset'' diye kitaplar yazarak kendini heder eden bir Yusuf geldi...

***

Nihat Abi''nin bendeki yeri ayrıdır... Eğer biz bugün Türk çocukları olarak her 23 Mayıs''ta ''Tüpçüler Günü''nü kutlayabiliyorsak, bu tamamen Nihat Abi''nin sayesindedir...

Daha o zamanlar ''Ülkücü Ocakları'' piyasaya çıkmamıştı ama Nihat Atsız Bey (biz ona kendi aramızda beğ derdik) ışığıyla bizi parıl parıl aydınlatıyordu ekmek çarpsın... O senelerde henüz 9 ışık yoktu tabii... Zannediyorum elektrik ve pil yaygınlaştıkça birkaç ışığımız olmuştu...

Nihat Abi''nin atsız oluşu hepimizi ziyadesiyle üzüyordu... "Aramızda para toplayalım bir at alalım" dedik sonra... Sağ olsunlar, Topkapı-Bahçelievler hattındaki minibüsçü arkadaşların çok büyük katkısını gördük ama Nihat Abi kabul etmedi bu hediyemizi... Ondan sonra da hep atsız kaldı ne yazık ki... Yoksa ona kralından at alacaktık...

***

Buradan milliyetçi camiaya seslenmek istiyorum... Kardeşim bu hapiste yatanların niye hepsi Yusufelili? Türk milliyetçiliğinin hapishane yükünü Artvin çekecekse çeksin de yeter bu Yusufeli''ne yüklenmemiz... Borçka''da, Şavşat''ta, Arhavi''de adam mı kalmadı? Yeter yahu, insanı çileden çıkarmayın...

Şunun da altını çizeyim: Kızıl Elma işine girerek ihracatı patlatan Siulardan Atilla Paşa''ydı... ''Sultanların dansı''nı nasıl Sultan Galiyev bize kazandırdıysa, Roma borsasına elmayı da ilk sokan Atilla Paşa oldu... Ata sporu gibi ata meyvelerine de sahip çıkmalıyız... Mutlaka elmanın kızılını ve organik olanını tercih etmeliyiz...

''Paşa'' deyince Tosun Paşa''yı da rahmetle anmadan geçmek olmaz... O çok uğraşsa da, gözlerinden ateş çıkaramamış olsa da aziz millete gözlerinden ateş çıkarabilecek ''kadro'' bıraktı... Emanetine sahip çıkmak millî bir vazifedir...