Bir ülke hayal ediyorum;
İnsanı mutlu…
Yoksulu güven içinde olsun!
*
Çocuklar mutlu…
Anneler huzurlu…
Babalar güçlü olsun.
Gençlerin, yarınlara dair gönüllerinde, beyinlerinde ne varsa, onları hayal etsinler istiyorum.
Peşine düştükleri hayalleri gerçekleştirebilecek önlerinde rehberleri, yarınlarında yurdum insanının övünç duyacağı faydalı ve verimli işler yapsınlar istiyorum.
Gençlerimiz, kendilerini hep değerli hissetsinler istiyorum.
Evlatlar babalarının, babalar evlatlarının ellerine bakmasın istiyorum, çok şey mi istiyorum?
*
Yöneticilerimiz yarınlara dair;
Donanımlı…
Bilgili…
Görgülü ve -Cumhuriyetimizin ilk yıllarında olduğu gibi- idealist gençler yetiştirdikleri için…
Yeteneklerini her daim ortaya koyabilmelerine yardımcı oldukları için, önce kendileriyle sonra da emeklerini heder etmeyen gençleriyle övünsünler istiyorum.
*
Yetiştirilecek olan kesim ne dindar olsun ne kindar.
Kendini, Yaradan’ını ve onun elçisini bilsin istiyorum.
İlla da iyi bir nesil yetiştireceklerse o nesil adaletsizlikten korksun…
Kul hakkı yemekten…
İftiradan…
Montaj tehditlerden…
Kendi ikballeri için en yakınlarının ikballerine engel olmaktan sakınsınlar istiyorum.
Bütün bunlar uzak değil biliyorum, böyle bir ülke hayal ediyorum!
*
Yeri geldiğinde mülayim, yeri geldiğinde sorgulayan olsun yurdum insanı diyorum.
Arkamı döndüğümde güvendiğim, arkasını döndüğünde arkasındaki insanlara güvenen insanların olduğu bir ülke istiyorum.
Sevsinler istiyorum birbirlerini, önemsesinler…
Hiçbiri, bir eksik olmasın istiyorum, başka bir şey istemiyorum ki ben!
Güzel şeyler istiyorum be kardeşim, ne istiyorum ki!
*
Bir taraf mutlu yaşarken, diğer taraf birine muhtaç olsun istemiyorum.
Komşusu açken tok yatmayan…
Yokuna şükredip, varını paylaşabilen insanları olan bir ülke hayal ediyorum…
Anne-babalar evlatlarına özlem duymasınlar istiyorum.
Ve gençlerimiz yarınsızlığın içinde kaybolmasınlar istemiyorum.
*
Ben; önce kendine, sonra da rakiplerine saygı duyulması konusunda örnek insanlarımızın çoğalmasını istiyorum, saygı duyayım, saygı göreyim istiyorum, çok şey mi istiyorum?
*
Hak etmiyorsa kimse kimseyi ne yüceltsin ne yersin istiyorum.
Kimse kimseye minnet duymasın, ancak her bir birey kendisine minnet duyulacak davranışların arayışı içine girsin istiyorum.
*
Ben, bir çocuk kadar saf ve duru…
Bir bilge kadar akıllı ve kibar…
Bir anne kadar şefkatli ve sahip çıkan…
Başöğretmenim kadar öğrencisini önemseyen ve değerine sahip çıkan bir memleket istiyorum.
Çok şey mi istiyorum?
*
Düşünceler tartışılırken, insanların kucaklaşabildiği bir akıl istiyorum.
Çok şey mi istiyorum?
*
Nazım Hikmet’ dediği gibi, bu memleket bizim.
İnsanını, toprağını, taşını, kuzusunu, kuşunu sahiplenelim istiyorum.
*
Yaşananlardan canım acıyor, içim ağlıyor benim.
Gördüklerimden korkuyorum.
Ne acımı dindirebiliyorum ne göz yaşlarımı…
Acım dinsin, gözyaşlarım dursun istiyorum.
Umut, sevgi, sahiplenme ve bu bereketli topraklar vardı biliyorum.
Ben, onları bugünlerde de yaşamak istiyorum.
*
Daha dün, bir kesime topal ördek denilmişti, şimdi telef deniliyor ya, işte o düşüncelerden arınsak mı diyorum?
İyiyi…
Güzeli…
Dostluğu özlüyorum.
