Yalnız ve izole oldukları bu durumda daha agresif ve sinirli olurlar. Sınava hazırlanıyor diye çocuğa hiç TV izletmemek, hiç oyun oynamasına izin vermemek ve özellikle hiç arkadaşlarıyla olmasına ve bahçede oynamasına izin vermemek çocukta olumsuz etkiler ortaya çıkartabilecek bir tavırdır. Sınava hazırlanan çocuk sosyal aktivitelere katılabilmeli, oyun oynayabilmeli ama bunları planlı ve programlı yapabilmelidir. Sınavı kazanamayan çocuklarda sınavın getirdiği baskı başarısızlık korkusuna dönüşür. Bu korkuya ailenin ve çevrenin baskısı da eklendiğinde çocuğun psikolojik durumu olumsuz yönde etkilenebilir. Anne babalar istemeden de olsa kendi heyecanlarını, korkularını çocuklarına geçirebilirler. Okumak isteyip te okuyamamış olan bir anne veya doktor olmak isteyipte olamamış bir baba bütün bu isteklerini ve özlemlerini çocuğunda gerçekleştirmek isteyebilir. Bu istek ok adar doruğa çıkar ki her şey sınava bağlanır. Bazen de çocuğun sınavı kazanması için çocuğa ailenin yapamayacağı veya alamayacağı ödüller bile vaat edilir. Bazı çocuklar bu korkuyu evden kaçmak, hatta canına kıyma düşüncesine kapılmaya kadar götürebilirler. Bazı çocuklar ise "anne babamızın çok zor şartlarda bizi dershaneye göndermek için dişinden tırnağından arttırdığı paraların karşılığını biz onlara veremezsek ne olur, bu hayatımızın sonu olur" biçiminde korkular geliştirirler.