Bankacılık ağırlıklı finansal sisteme sahip olan Türkiye’de krediler durma noktasında.
Bankalar geri adım atıyor; şirketler nefes alamıyor.
Haliyle borç yükü altında olan şirketler SPK’nın kapısını çalıyor.
Açık şekilde belirteyim SPK’nın işi zor!
Yukarı tükürsen bıyık, aşağıya tükürsen sakal.
Bankalara çalışmaktan veya teknik iflasa yelken açmaktan tedirgin olan şirketler için yegane çözüm halka arz mı?
İki açıdan bakmak gerekiyor.
Öncelikle piyasa kötü.
Borsada para yok.
Büyük oyuncular balık misali olanı biteni izliyor, ellerini taşın altına koymuyorlar.
Bu nedenle halka arzda talep yaratılamıyor.
Bu açıdan, en azından şimdilik çözüm değil.
Diğer taraftan ise, şayet varlık kaliteleri kötü ve faaliyetleri demode ise günden güne bilinçlenen yatırımcıları ikna etmeleri zor.
Borçlu olabilirler, hatta çok zor durumda kalmış olabilirler.
Halka arz bir finansman türüyse ki öyle, bu gür şirketlerin SPK’dan onay almaları önünde engel yok.
Lakin gelecek vaat etmeliler.
Bunu yapıyorlar mı? Şu ana kadar böyle olduğu söylenemez.
Ve iş dönüp dolaşıp SPK’ya sitem şeklini alıyor.
