- Galatasaray nefes nefese giden şampiyonluk yarışında puan farkıyla öne geçti… İyi oynasın - kötü oynasın “Galatasaray'da bir kazanma alışkanlığı oluştu" diyebilir miyiz?
Elbette deriz… Ligin sonu yaklaşıyor, bu takım daha kendi sahasında tek puan yitirmedi… İyi oynadığı maçlar oldu, zor kopardığı maçlar oldu ama kopardı, kazandı… Bu önemli bir özellik ve avantaj… Zaten böyle şampiyon olunuyor…
- İyi kadro mu, iyi hoca mı? Galatasaray'ı buraya getiren nedir?
Biri olmadan diğeri zor oluyor… Galatasaray'da iyi, kaliteli, derin, oyunu ve sonucu değiştirecek çok sayıda oyuncu var… Bunları iyi kullanıyor… Biri dursa, diğeri ortaya çıkıyor, hepsi birden ortaya çıktığında zaten Galatasaray tadından yenmiyor… Ancak şunu kabul edelim; bu kadar kaliteli ve derin kadroya rağmen Galatasaray'ın kötü oynadığı ve zorlandığı maçlar az değil… Buna rağmen kazanıyorsa, hatta hiç kaybetmiyorsa burada hocanın becerisi, kadronun kalitesi, seyircinin inanılmaz etkisi ortaya çıkıyor…
- Okan Hoca’nın kendini geliştirdiğini düşünür müsünüz?
Hem de nasıl… Okan Hoca bir satranç ustası gibi, maç içinde taşlarla oynamayı çok iyi beceriyor ve sonuç alıyor… Hamle yapmaktan, risk almaktan, A planı tutmayınca B planına , hatta C planına geçmekten çekinmiyor… Son Başakşehir maçına bakın… Barış Alper sağ önde başladı, sol savunmaya geçti, sağ savunmada maçı bitirdi… Sol savunmada oynarken takımının ilk golünü attı… Bu ciddi bir hoca hamlesi ve başarısıdır… Elbette Barış Alper'in hakkını teslim etmek koşuluyla…
- Aslında kaç maçtır beki yok Okan Hoca’nın… Buna rağmen dert etmiyor…
Aynen öyle… Sacha Boey gibi sıradışı bir oyuncuyu kaybetmesine rağmen alternatifler yarattı ve tuttu… Sadece Barış Alper değil, Kaan Ayhan'ı da çok değişken kullandı… Sağ savunmada, sol savunmada, stoperde, orta sahada… Oynattığı her mevkide de maksimum verim aldı Kaan Ayhan'dan… Baktı solbekte zorlanıyor, sezon başı gönderdiği Berkan'ı geri alıp solbeke monte etti… Adam taş gibi oynuyor… Hocalık refleksi budur… Mevcuttan alternatif yaratmak budur… Şampiyon olur, ya da olamaz; şurası kesin: Okan Buruk altın çağını yaşıyor…
- Okan Hoca sanki adam idare etmeyi de iyi biliyor… İcardi sakatım diye gitti bir ay gezdi dolaştı, geldi, Okan Hoca buna rağmen göğsünde top yumuşatır gibi olayı yumuşatıp, bu sorunu sorunsuz çözdü… Katılır mısınız?
Elbette katılırım… Ama Okan Hoca bu konuyu dert etmese bile, hem Icardi, hem Galatasaray, bu bir aylık turistik ayrılığın sıkıntısını sahada çekiyor… Bakmayın takım kazanıyor da kimseden ses çıkmıyor… İcardi, eski İcardi mi? Gidişi ile dönüşü bir mi? Dönüşünden sonra dört - beş maç oynadı, İcardi'de “tık" yok… Sadece gol anlamında değil… Sanki fizik gücü de yetersiz… Eski deparlı, diri oyunu, ön direk - arka direk koşuları yok… Eski İcardi'ye dönüş için Sparta Prag maçı milat olabilir… Avrupa markalı oyuncular, uluslararası piyasada görünmeyi, etkili iz bırakmayı severler… İcardi için tam bir fırsat maçı… Yeter ki, Icardi’nin ruhu Galatasaray, ya da Türkiye'den kaymış olmasın… Fizik gücü kolay, gittiği gibi geri gelir…
- Okan Hoca “İcardi'yi daha fazla beslememiz gerekiyor” dedi…
Doğru söylüyor… Geçen yıl sağ kenarda Rashica, sol kenarda Kerem Aktürkoğlu vardı, İcardi'ye ön direğe - arka direğe , havadan - yerden yağmur gibi top getirirlerdi… Bu yıl sağ kenarda Barış Alper ya da Tete var… İkisi de Rashica'ya oranla farklı özelliklere sahipler… Yardımcı aktörden çok başrol oyuncusu gibiler… Kendilerine güveniyorlar, driplingi seviyorlar, top ayaklarında kalsın istiyorlar, üstelik sağ kenarda Barış Alper kendi oyununu oynuyor ve bayağı iyi oynuyor… Sol kenar daha farklı değil… Zaha topu, driplingi seven oyuncu… İcardi kadar, belki daha fazla kariyeri var… Topu ayağına aldığında İcardi'yi aramaktan önce içeri girmeyi, vurmayı düşünüyor… Bu anlayışı ile Galatasaray’a çok da önemli goller kazandırdı… Sonuçta İcardi için pas anlamında bolluk devri bitti …
- Kerem Aktürkoğlu çok mu formsuz, neden bu kadar seyirci tepkisi çekiyor?
Kerem Türk futbolunun en hızlı, en sıradışı oyuncularından biri… Ancak Zaha’nın gelişi ile çoğu zaman sol öndeki rolü, orta sahaya doğru evrildi… Bu değişimde bocalamadı desek yalan olur… Buna rağmen Galatasaray için, Türk futbolu için vazgeçilmez bir oyuncu… Galatasaray seyircisi İcardi'ye, Zaha'ya gösterdiği sabrı, Kerem Aktürkoğlu’na da göstermeli…
- Bu sezonun flaşı Barış Alper Yılmaz herhalde…
Hiç kuşkun olmasın… Sadece formda değil… Barış Alper'in içinden bu sezon başka bir Barış Alper çıktı… Hızı en büyük özelliği… Mücadele gücü çok yüksek… Sıkça pozisyona girmesi rastlantı değil… Başlangıçta fizik gücüne dayalı oyunu gelişti, bu gücüne yeteneklerini, yaratıcılığını katarak ciddi bir gelişim sağladı…
- Hep hücumcuları konuştuk… Defansif anlamda bir de Torreira var…
Bu benzetmemi kimse yanlış anlamasın… Toreria’nın oyununun ve mücadelesinin hakkını vermek için bundan daha iyi bir benzetme olamaz… Torreira, resmen “avcı köpeği" gibi… Avcı köpekler ucu - bucağı belli olmayan ormanlarda avını, hedefini yüz metrelerce uzaktan hisseder, kokusunu alır, gidip parçalar - imha eder… Elinden ve pençelerinden kurtulan olmaz… Tıpkı Torreira gibi… Torreira da sahanın hangi bölgesinde tehlike varsa, kokuyu çok önceden hissediyor, en kısa sürede hedefe gidiyor, buluyor, parçalıyor… Savunma anlamında adeta tek başına takım…Üstelik başladığı gibi bitirmesi, fizik gücünün gram olsun eksilmemesi en büyük avantajlarından biri…
- Muslera ile henüz sözleşme yenilenmedi… Bir ayrılık söz konusu olabilir mi?
Muslera bugüne kadar Türkiye liglerinde gördüğüm en iyi kaleci… Yaşı 37 değil, isterse 47 olsun… Böyle oynayacaksa istediği kadar oynamalı… Galatasaray yönetiminin yerinde olsam asla bırakmam…
- Galatasaray için bundan sonrası ne olur?
Galatasaray en yakın rakibi Fenerbahçe ile içerde oynayacak… Fikstürü rakibine oranla biraz daha iyi… İçerde puan kaybetmiyor… Şampiyonluk yarışlarının finişlerinde öne geçtikten sonra hiç geriye düşmedi… Bu yarışta henüz birşey belli olmaz ama şampiyonluğun uzaktan da olsa Galatasaray’a göz kırptığı çok açık belli oluyor ...
